Aradکفش برای شرایط خاص

در این مقاله قرار است در مورد تهیه کفش برای شرایط ویژه و خاصی که افراد مختلف با آن‌ها درگیر هستند صحبت کنیم. شرایطی مانند نرمال نبودن قوس کف پاها، درگیری با معضلات ساختاری پا، اضافه وزن، دیابت، بارداری، تهیه کفش برای خردسالان و سالمندان

تهیه کفش معمولا بر اساس دو دسته از اطلاعات و شرایط اتفاق می‌افتد:
اول ویژگی‌های خود فرد، شرایط و موقعیت‌های که قرار است متناسب با آن کفش تهیه شود.
دوم ویژگی‌هایی که باید یک کفش داشته باشد تا به انتخابی مناسب برای افراد تبدیل شود.

در مورد هر دو شرایط به طور مفصل صحبت شده است و برای آگاهی از آن‌ها کافی است مقالات “مهم ترین ویژگی های کفش مناسب چیست” و  “چگونه کفش خوب بخریم؟ (راهنمای عملی خرید موفق کفش)” را مطالعه کنید.
اما درهمین ویژگی‌های فردی گاهی شرایط عادی نیست، یعنی افراد با شرایط و مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کنند که باعث می‌شود کفش‌های عادی برای این افراد مناسب نباشد و نیاز به تهیه محصولی خاص داشته باشند. ما در این مقاله سعی می‌کنیم انواع شرایط خاصی که نیاز به کفش‌های متفاوت دارند را بررسی کنیم.

تهیه کفش برای خردسالان

تا زمانی که کودکان شروع به ایستادن و راه رفتن نمودند و حتی یکی دو ماه بعد از آن بهتر است مانع از راه رفتن کودک در خیابان یا محیط بیرون شوید و فقط اجازه دهید کودکان در محیط نرم و فرش دار اتاق راه بروند. برای چنین محیطی هم نیاز به کفش نیست. اما بعد از گذشت یکی دو ماه از راه افتادن کودکان می‌توانید اقدام به تهیه کفش کنید. تهیه کفش برای کودکان کم سن و سال از این جهت خاص و ویژه است که آن‌ها نمی‌توانند در مورد کوچکی یا بزرگی کفش‌ها به شما بازخورد بدهند و اگر نتوانید کفش مناسبی را برایشان تهیه کنید، با توجه به حساسیت‌شان ممکن است به آن‌ها آسیب وارد کنید.

در تهیه کفش‌های کودکان به نکات زیر توجه فرمایید:

-فروشگاه‌هایی که به صورت تخصصی در حوزه کفش فعالیت دارند را انتخاب کنید، زیرا این فروشگاه از استانداردهای کفش کودکان با خبر بوده و محصولی سالم و متناسب برای آن‌ها را تهیه می‌کنند؛ مثلا شرایط رو به رشد پاهای کودکان را در نظر گرفته و کفشی مناسب این شرایط را در دسترس خریداران قرار می‌دهند.
-در انتخاب کفش کودکان حواستان باشد، اندکی گشاد بودن قوس کف کفش نسبت به قوس کف پای کودک مشکلی ندارد اما به لحاظ عرضی باید کفش فیت پای کودک باشد.
-برای کودکان: کتانی‌های ساق کوتاه بهتر از نومنه‌های ساق بلندشان هستند. در محصولاتی که ساق کوتاه دارند کودک مجبور می‌شود برای حفظ تعادل بیشتر از عضلات خود کمک بگیرد و همین امر سبب تقویت عضلات ساق پا، مچ پا و پایداری و استقامت بیشتر کودک می‌شود.
-با توجه به حساسیت استخوان‌های ریز کف پای کودکان، کتانی‌ها یا کفش‌هایی که کفی نرم دارند برای پا کودکان مناسب‌ترند.
-پنجه پا وسعت کافی برای قرار گرفتن پای کودک داشته باشد و بهتر است اندکی فضا برای جا به جایی انگشتان دشاته باشد
-اگر طول کفش را به اندازه عرض یک انگشت اضافه‌تر از سایز پای کودک انتخاب کنید، این کفش بین یک تا دو فصل رشد پای کودک را پشتیبانی می‌کند. میزان رشد کودکان با هم متفاوت است اما سریعتر از رشد سایر بزرگسالان است، پس هر چند وقت یکبار پای کودک را درون کفش چک کنید و ببینید برایشان کوچک شده یا خیر.
-هنگام خرید کفش پای کودک را درون کفش چک کنید، اگر به سختی پاها وارد کفش شدند یا کودکتان از شما خواست که کفش‌ها را در بیاورید بدانید که آن کفش برای پاهای فرزندتان مناسب نیست.

تهیه کفش برای سالمندان

شرایط خاص و ویژه سالمندان نسبت به سایر افراد در کم‌توانی و ناتوانی آن‌ها خلاصه می‌شود. همین کم‌توانی در راه رفتن و تحرک این افراد موانع زیادی را ایجاد نموده است که امکان استفاده از کفش‌های معمولی را از این افراد سلب نموده و موجب شده که به سمت تهیه کفش‌هایی خاص بروند. ویژگی خاص کفش سالمندان بیشتر بر ویژگی‌های ایمنی و راحتی این کفش‌ها متمرکز می‌شود.

نکات مهم برای تهیه کفش سالمندان

-شاید اولین گزینه‌ مناسب پاپوش‌ها که برای سالمندان به ذهن عموم مردم می‌رسد، دمپایی یا صندل باشد: آن هم به دلیل سادگی و راحتی هنگام پوشیدن، اما باید حواستان باشد که سلامتی سالمند را بخاطر راحتی بیشترش به خطر نیاندازیم. مثلا یکی از خطراتی که هنگام پوشیدن دمپایی و صندل، سالمندان عزیز را تهدید می‌کند، احتمال لغزیدن افراد با این محصولات بر روی سطوح صاف و صیقلی است که در این صورت خدایی نکرده ممکن است دچار شکستگی استخوان و مفاصل حساس سالمندان شود. ضمنا صندل‌ها و دمپایی‌ها فضای مناسبی را برای حمایت از مفاصل حساس سالمندان ایجاد نکرده و به خوبی از این مفاصل پشتیبانی نمی‌کنند.
-با توجه به مورد بالا می‌توان نتیجه گرفت یکی از ویژگی‌های مورد نظر کفش سالمندان، ضد لغزش بودن زیره کفش‌ها و در واقع پتانسیل اصطکاکی بالای آن‌هاست. بهترین جنس‌های زیره که مقاومت خوبی در برابر لغزندگی دارند زیره‌های ترمو و زیره‌های پلی‌اورتان (یا پی یو) هستند.
-پای سالمندان به دلیل حساسیت عضلات در گرفتگی و تحمل ضربات، یا ضعف‌های استخوانی و موارد دیگر حساسیت‌های بالایی دارند. لذا هنگام تهیه کفش ایشان روی سایز کفش دقت زیادی داشته باشید تا هیچگونه فشاری بر پای فرد وارد نشود. در صورت فشار نامتهعارف بر کفش‌ها علاوه بر مشکلات عضلانی، جریان خون این افراد هم سریعا از مشکل کفش‌شان متاثر شده و منجربه مشکلات جدی می‌تواند بشود.تناسب بین قوس پای سالمند و کفی کفش را هم در نظر بگیرید.
-در افراد مسن تا جایی که امکان دارد باید از کفش‌های پاشنه بلند پرهیز کرد و اگر قرار است کفش آن‌ها پاشنه داشته باشد باید ارتفاع پاشنه فقط دو الی سه سانتی‌متر باشد. پاشنه‌ها باید استحکام خوبی داشته باشند ومانع از وارد شدن ضربات به پاشنه سالمند شوند.
-بهتر است برای سالمندان سراغ کفش‌هایی بروید که فرآیند باز و بسته شدن و پوشیدن و در آوردنشان ساده‌تر انجام بگیرد. مثلا کفش‌های چسبی یا بند و سگکی گزینه‌های مناسبی هستند به شرط اینکه درجات مختلفی از باز بسته شدن را بتوانند پشتیبانی کنند. زیرا اندازه پاها با توجه به تورم‌هایی که رخ می‌دهد ممکن است در طول روز تغییر نموده و لازم باشد سالمند بند کفش خود را شل‌تر یا سفت‌تر کند.
-کفی کفش‌ها نیز در کفش سالمندان حائز اهمیت هستند. کفی‌ها باید هم نرم بوده تا ای سالمندان روی آن‌ها احساس راحتی کنند هم از مقاومت بالایی در دفع ضربه و شوک برخوردار باشند تا مانع از وارد شدن صدمات ناشی از شوک ضربات خارجی شوند.

تهیه کفش برای افراد دارای اضافه وزن

این افراد با توجه به وزن زیادشان در نواحی کمر و زانوان و پاها دچار فشار مضاعف می‌شوند. مستقیم‌ترین آسیبی که این افراد می‌بینند تحمل دردهای عضلانی در نواحی عضلات ساق، مچ و کف پاست و برای کنترل این معضل باید کفش‌هایی تهیه شود که اولا در ناحیه کفی نرم باشد تا فشار زیاده وارده بر کف پا را به راحتی تحمل کند، این فشار را به پا منعکس نکند و منجربه به وجود آمدن درد در ناحیه کف پا نشود. دومین ویژگی استحکام بالای زیره است که بتواند این وزن زیاد را تحمل نموده، تغییر ساختار نداده و اصطلاحا زیر وزن زیاد له نشود و از بین نرود به همین دلیل فشار زیاد وارد بر پاهاکفش‌های تماما تخت مناسب این افراد نیستند. ابعاد پای این افراد هم بزرگ است و شما می‌دانید که تنگی کفش با اختلالات جریان خون رابطه مستقیمی دارد. از طرفی افراد دارای اضافه وزن به خودی خود معمولا دچار چربی خون و اختلالات جریان خون هم هستند، کفش‌های مناسب برای این افراد باید به گونه‌ای باشد که تنگ نبوده و فشاری را بر عضلات پا اعمال نکند تا اختلال مضاعفی را در جریانات خون منجر نشود. پس کفش‌‌های نوک گرد یا پنجه کوچک برای این افراد کفش‌های مناسبی نیستند.
برای خانم‌های دارای اضافه وزنی که پاهای چاق و حجیمی دارند بهتر است از صندل‌هایی که قسمتی کناره‌ها یا پشتشان باز است استفاده نکنند، زیرا حجم زیاد پاها از این فضای باز به بیرون کفش زده، هم ظاهر ناخوشایندی پیدا می‌کند هم باعث آسیب دیدن بافت آن مناطق از پا می‌شود.

تهیه کفش برای افراد دیابتی

در این افراد دو معضل و عارضه بزرگ وجود دارد، اول اینکه به دلیل بالا بودن قند خون این افراد، رگ‌های خونی با انسدادهای جزئی یا کلی مواجه شده و جریانات خون در بدن این افراد مختل می‌‌شوند. دوم اینکه به دلیل خون رسانی ناقص به نقاط مختلف بدن از جمله پاها، در صورت ایجاد زخم در پا، این زخم‌ها مانند افراد عادی به سرعت خوب نمی‌شوند و تا مدت‌ها (هفته‌ها یا گاهی ماه‌ها) زمان می‌برد تا زخم فرد بهبود پیدا کند.
این مشکلات حساسیت‌هایی ایجاد می‌کند که سبب می‌شوند در صورت ابتلا به این مشکل، هنگام تهیه کفش مواردی را رعایت کنید:
در مواجهه با کفش‌های نامناسب، معمولا پاها دچار مشکلات متعددی می‌شوند که دو تا از آن مشکل‌ها، پینه پاشنه یا انگشت چکشی است که این دو معضل معمولا منجربه زخم در پاها می‌شوند، از آنجایی که پای افراد دیابتی به سختی زخم‌هایش را ترمیم می‌کند پس این پاها تا حد امکان نباید زخم شوند. پس باید کفش‌هایی تهیه کرد که کوچک نبوده، فشار زیادی به پاشنه و انگشتان وارد ننموده و تا حد امکان جلوی زخم شدن پاها را بگیرد. در شرایط حاد اگر پاهای درون کفش زخم شود و این زخم تا مدت طولانی ترمیم نشود و وضعیت پا بهبود پیدا نکند ممکن است فرد ناچار به قطع عضو هم شود.
همچنین این افراد هنگام تهیه کفش باید دقت کنند که اوضاع کف پاهایشان چطور است؟ آیا کف پاهای این افراد عادی است و هیچ مشکلی ندارد یا حالتی دفرمه به خود گرفته و نقاطی از کف پایشان درد می‌کند؟ در صورت وجود مشکل، برای تهیه کفش حتما باید به پزشک مراجعه نموده و بر اساس دستورات پزشک متخصص اقدام به تهیه کفش نمایند.

تذکر: افراد دیابتی تحت هر شرایطی از پوشیدن دمپایی‌های لاانگشتی بپرهیزند چرا که این کفش‌ها پاهای آن‌ها را در نواحی مختلف در معرض خطر زخم شدن قرار می‌دهد.

تهیه کفش برای خانم‌های باردار

معمولا با گذشته چند هفته تا چند ماه از آغاز دوران بارداری، خانم‌ها به علت اضافه شدن وزن و تغیراتی در نواحی عضلاتشان دچار احساس دردی در نواحی کف پا می‌شوند. این دردها نشانگر این است که آن خانم باردار باید کفش‌های معمولی و پاشنه بلند دوران عادیش را کنار گذاشته و سراغ کفش‌های مناسب دوران بارداری برود. کفش‌هایی که شرایط زیر را داشته باشند.
-کفش‌های مناسب دوران بارداری باید در برابر تحمل وزن مقاوم‌تر باشند. زیرا پس از دوران بارداری کم کم وزن افراد تا چند کیلو بالا رفته و لازم است خانم‌ها از کفش‌هایی استفاده کنند که بتواند به خوبی وزن بالاتر را تحمل کرده و آُیب نبیند.
-اندازه کفش‌های دوران بارداری یک خانم معمولا بزرگتر از سایز زمان عادی پای آن فرد است. چرا که پاها در دوران بارداری متورم می‌شوند.
-کفش‌های دوران بارداری باید قابلیت تنفس‌پذیری داشته باشند: با توجه به تغییرات هرمونی خانم‌ها در دوران بارداری، میزان تعریق بدن و از جمله پاهای آن‌ها بیشتر می‌شود و یکی از راه‌های مقابله با این تعریق زیاد استفاده از لباس‌های گشاد و آزاد و کفش‌های راحت و تنفس‌پذیر است.
-یکی از کارهایی که به اکثر خانم‌های باردار توصیه می‌شود، پیاده‌روی در دوران بارداری است. خب اولین ملزومات پیاده‌روی شامل چه چیزهایی می‌شود؟ بله، کفش مناسب. خانم‌های باردار باید یک جفت کفش پیاده‌روی مقاوم و راحت تهیه کنند تا بتوانند از مواهب پیاده‌روی در دوران بارداری استفاده کنند.

تهیه کفش برای پاهایی با قوس غیرعادی

این مورد هم جز مواردی است که در مورد آن نیاز به کفش‌هایی به جز کفش‌های عادی دارید و معمولا تجویز اینکه دقیقا به چه کفشی نیاز دارید به عهده پزشک متخص است: کفش‌هایی که بتواند متناسب با قوس کف پای شما به خوبی از کف پای شما حمایت کند: محصولاتی که یا قوس کفی آن‌ها کوتاه تر از قوس‌های عادی ( برای کف پای صاف) باشد یا بلندتر از قوس پاهای عادی (برای کف پاهایی با قوس عمیق).

اگر شما هم با مشکلات بالا درگیر بوده یا هستید، تجربیات خودتان را در مورد تهیه کفش مناسب، با ما در قسمت نظرات بیان کنید.